Dziś po wizycie u Asi i kółeczku po mojej miejscowości udało mi się zgadać z moimi towarzyszami na tym łez padole.

Na łez padole klimacik całkiem fajny, znów było super niebo:


Zawsze mnie dziwi, jak to jest możliwe że tak super rozchodzą się chmurki:


Drabko przyjechał na rowerze, za to Obrysówa na swoim złotym koniu:


I pojechaliśmy. W Witkowie mały przystanek na pepsi, spotkałam Madzię,Rataja i Groszka, a właściwie jego brata to sobie pogadaliśmy. Ale czas uciekał, trzeba było wracać. A o powrocie już nie będę tu pisać, bo do teraz mam ciary.

Chyba się rozstanę z rowerem na dobre. Nigdy w życiu nie jechałam szybciej, raczej dziś nie zasnę. Nie polecam ;(

Nic nie jest ważne. Teraz ważny jest piątek :)