/>Sebastian wiśni nie chciał jeść, że niby kwaśne i niedobre. Więc zabrałam go na festyn. Po mordującej drodze, zjedliśmy loda na płocie za przyczepą. Tam jakaś idiotka, oznajmiła mi , że " DO ILU KILU? DO STU KILU" i rozwaliła mi festyn! I poszliśmy na festyn. Na festynie Sebastian mnie denerwowal, bo nie chciał wjeżdżać w ludzi rowerem i nie stał tam gdzie mu kazałam, narobiliśmy syfu, pogadaliśmy ze strażakami, obejrzeliśmy kolizję i pojechaliśmy do domu.
Po drodze wszystkie wełny.
I jestem przygnębiona, bo nie udał mi się festyn.

błaaahahahha :D


Z Sebim nad Jeziorem Wełna.

Dziś z Sebciem mieliśmy jechać w sumie w zupełnie inną stronę, ale padło na Gniezno.
Drogie panie BicycleModels! Jestem rozżalona, od wczoraj w nocy kiedy dotarła do mnie ta smutna informacja, do dziś - byłyśmy w jednym miejscu, o jednej porze i nie udało nam się spotkać. Cóż za pech. Cóż za strata. Płaczę i ubolewam, a miałybyście już dwóch gości specjalnych na swojej bicyclowej wyprawie:(

Wracając do tematu, mądry Sebi poprowadził mnie aż na Wenecję, skąd sobie planowałam, że pojedziemy na miasto, ale oczywiście spotkałam naszego słodkiego Ufusia, który udawał że biega:) Gadka, szmatka. Goniłam jeszcze jakiegoś rowerzystę, który zaczął przede mną uciekać, chyba się bał. Rowerzysto - jeżeli to czytasz, wiedz - nie chciałam Ci zrobić krzywdy, ja tylko jechałam za tobą! i zrobiło się późno wobec tego wróciliśmy do domku, po drodze odwiedzając nasz ulubiony BAR i konia. :) No i jeszcze dodam, że nieprzypadkowo Sebastian jest moim Kochanym - daje mi ciepło, to znaczy sam marznie a mi oddaje swoją wiatrówkę:P

W górę ręce, niech żyje Martyna!!!


Bardzo fajna ścieżka rowerowa, aż kwiczałam z radości, Sebi może potwierdzić.


Na Weneji. Oczywiście przez brak roztropności mojego Kochanego nie mam zdjęcia z kaczką, ale za to mam z nim :**


I My na tle pięknego nieba w nocy :)


Wycieczka była udana i fajna. Sebi może potwierdzić:)

Do Gniezna.
Najpierw z Kinią pogaduchy sruchy, a potem z Natalką miły powrót do domu :) Jakie to miłe sobie pogadać, normalnie aż mdli od słodkości.

Droga dłuuuuuuuga jezd!


Zachód słońca trochę kit, ale Natalka była głodna i nie chciałam robić długich postojów, żeby tym samym nie przedłużać.

Po drodze Arcugowo:



I z moim kochanym Sebciem :*